سلام پريساي گلم.ممنون كه اين وطالب رو نوشتي ميدونم چقدر سخته بياد اوردن اين لحظه هاي تلخ .مطمئنم همه با خوندن اين خاطرات شما اشك ميريزن. اما جز متاثر شدن و اشك ريختن و طلب صبر كردن براي شما چه كاري از دست ما ساخته هست؟ حتي نميتون جمله اي بنويسم كه آرومت كنه .شرمنده ام.مراقب خودت و پدرت باش.شايد ايشون تنها كسي باشن كه به شما نياز دارن.