مادر تو را سپاس فراوان دارم و از تو اميدهاي بسيار به دل ساز کردم. زيرا که طلوع تو را در جهان امروز به فال نيک گرفتم و راز جهان را در تو جستم. تو را فرا تر از همه ميدانم و گهواره جهان هستي را از آن سوي تا بدين سوي به فرمان داوري و ژرفاي دست تو سپردم ، پس ما را سامان ده و در دامنت پرتوئي از حقايق بگشا و راز انديشه ات را بگو ، تا ما از فروغ بيکران تو ، راز هستي هستا را بپوئيم . تو خود به ره گم کردگي ، نا تواني نا بساماني فرزندانت آگاهي ، درد ما از توست و درمان ما هم از توست. تو را دادار هستي بخش نعمت هاي فراوان ارزاني داشته ، تو همه چيز داري : زيبايي و مهر، عاطفه و دوستي ، هستي.خرد و دانش ، فروغ و آشتي و ... بالاخره راز نيکي .اينجاست که تو را مسئول جهان کنوني ميخوانم و پرسش هاي بسيار در لانه فکرم از تو دارم...
